اعظمیان در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: من بسیار متأسفم که «دلتنگی های عاشقانه» پس از ۲ سال پیگیری مستمر بنده در این فصل اکران شده است.
وی توضیح داد: پروانه نمایش این فیلم مرداد ماه سال گذشته توسط پژمان لشگری پور از سازمان سینمایی دریافت شد و مهرماه پارسال قرارداد اکران فیلم با موسسه «فیلمیران» و شخص آقای علی سرتیپی منعقد گردید اما بعدها موسسه روایت فتح و بنیاد سینمایی فارابی به عنوان سرمایه گذاران «دلتنگی های عاشقانه» نپذیرفتند که ایشان پخش فیلم را بر عهده داشته باشند و خودشان نیز حتی قدم کوچکی برای برون رفت از این مشکلات برنداشتند و نتیجه این شد که در این زمان نامناسب این فیلم تنها با ۱۲ سالن سینمایی و بدون هرگونه تبلیغات شهری و محیطی روی پرده برود.
وی با تأکید بر اینکه این بی رحمی ها در حق فیلمی که برای اولین بار از نگاه یک زن به مقوله جنگ و هشت سال دفاع مقدس پرداخته است، روا نیست، اظهار داشت: من تمامی تلاش خود را به کار بردم تا استرس پشت جبهه ها که در میان زنان و خانواده ها وجود داشت را به بهترین شکل ممکن در این فیلم به تصویر بکشم و به دور از هرگونه شعارزدگی که در فیلم های ارزشی مرسوم و رایج است داستانی ساده و سر راست از زندگی شهید سید منوچهر مدق و همسرش فرشته ملکی را به تصویر بکشم، چرا که معتقدم زندگی این شهید برای تمامی جوانان و خانواده ها می تواند سراسر درس، شعور و زندگی باشد.
کارگردان فیلم سینمایی «کارناوال مرگ» در ادامه این گفتگو خاطرنشان کرد: من پیش از نگارش فیلمنامه «دلتنگی های عاشقانه» هیچ آشنایی با زندگی شهید مدق نداشتم و سبب آشنایی من با این شهید بزرگوار آقای سید فرهاد حسینی بودند که از انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس کتابی را در اختیار من گذاشتد که در آن به زندگی شهید مدق پرداخت شده بود و پس از آن از من خواستند که بر اساس این کتاب یک فیلمنامه اقتباسی بنویسم که ماحصل آن «دلتنگی های عاشقانه» شد.
وی سپس «دلتنگی های عاشقانه» را دارای ۲ شاخصه مهم برشمرد و گفت: این فیلم الگویی برای نسل جوان و نوستالژی برای نسل میانی است و از این رو پتانسیل آن را دارد که هم جوانان و هم افراد میانسال و خانواده ها را به سالن های سینما بکشاند. من بسیار خوشحالم که این فیلم می تواند یادآور این مقوله باشد که ما در جامعه امروزی مان از کمبود اندیشه رنج می بریم و می بایست خودمان را مجبور به اندیشه کردن نماییم.
اعظمیان در بخش دیگری از این گفتگو با تأکید بر اینکه تولید این فیلم به دلایلی مختلفی همچون تغییر معماری شهر طی ۲۰ سال گذشته و... برای ما بسیار سخت بود، اظهار داشت: بازسازی تصویر ۲۰ و اندی سال قبل شهر تهران که بخشی از فیلم در آن زمان می گذشت برای ما به شدت سخت بود چرا که همه چیز به طور کلی عوض شده بود و به همین دلیل ما نتوانستیم بخش های آشنایی این زوج را بازسازی کنیم. همچنین به دلیل مشکلات متعدد مالی بخش هایی از اعزام نیروها به جبهه ها نیز از فیلمنامه حذف شد چرا که مدیرعامل سابق انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس نتوانستند امکانات لازم را برای فیلمبرداری این صحنه ها فراهم کنند.
کارگردان فیلم سینمایی «ارابه مرگ» در پاسخ به این سوأل که آیا انتخاب محمدرضا فروتن و میترا حجار در این اثر که تقریباً شبیه به درام اجتماعی و دفاع مقدسی «متولد ماه مهر» ساخته احمدرضا درویش است بوده، گفت: هرچند که سوژه این دو فیلم و بازیگران آن شبیه و مشترک هستند اما دلیل انتخاب آقای فروتن و خانم حجار به هیچ عنوان این مسأله نبوده و هیچ یک از این بازیگران گزینه های اول من برای بازی در «دلتنگی های عاشقانه» نبودند؛ من مایل بودم از نابازیگرانی استفاده کنم که مخاطبان از آن ها هیچ پیشینه ای نداشته باشند که این مسئله با مخالفت تهیه کنندگان روبرو شد.
این فیلمساز سپس با ابراز گلایه از مدیران فعلی سینما گفت: سینمای ما طی ۲ سال گذشته بسیار بی خاصیت و خنثی شده است و مسئولان توجه چندانی به هنر و سینما ندارند. من از متولیان فرهنگی و سازمان هایی که در تولید فیلم دست دارند توصیه می کنم که در وهله اول در مورد انتخاب تهیه کنندگان فیلم ها یک تجدید نظر اساسی کنند و تنها از تهیه کنندگان حرفه ای که دارای شخصیت حقیقی و نه حقوقی! هستند استفاده کنند چرا که تجربه ثابت کرده تنها این دسته از تهیه کنندگان برای فیلم ها دل می سوزانند و دغدغه تولید یک اثر خوب را دارند.
اعظمیان در بخش دیگری از این گفتگو ضمن انتقاد شدید اللحن از مسئولان سینمایی کشور اظهار داشت: امیدوارم آقای روحانی هرچه سریعتر تیم مدیریتی وزارت ارشاد را عوض کنند چرا که متأسفانه تجربه ثابت کرده این تیم کمترین مراوده ای با هنرمندان نداشته و ندارد و نمی تواند دست به یک جریان سازی مناسب بزند. سینما در حال حاضر به یک اعتماد دو طرفه میان مدیران و هنرمندان محتاج است.
وی افزود: متأسفانه طی ۲ سال گذشته ۲ طرح مستند سینمایی اینجانب که با توجه به نیاز جامعه نوشته شده بود توسط مدیران مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به دلایل غیر مشخص رد شد. یکی از این طرح ها «پابرهنه های دیروز، بورژواهای امروز» بود که بر اساس رانت خواری های چند صد میلیاردی نوشته شده بود و طرح دیگر نیز «فلاش بک» نام داشت که به برخی حلقه های مفقوده حمله عراق به ایران می پردازد.
این کارگردان در خاتمه این گفتگو تأکید کرد: امیدوارم این ۲ واژه هرچه سریعتر بازتعریف شوند تا دیگر برخی از مدیران نخواهند با بیان این واژه ها که شناختی نسبت به آن ها ندارند خود را پشت میزهایشان پنهان کنند.
گفتنی است؛ رضا اعظميان متولد ۱۳۴۱ اصفهان، فارغ التحصيل سينما با گرايش كارگرداني از دانشكده سينما و تئاتر دانشگاه هنر است. وي فعاليت سينمايي را سال ۱۳۶۹ با كارگرداني فيلم كوتاه آغاز كرد. «دلتنگی های عاشقانه»، «کارناوال مرگ»، «ارابه مرگ» و «مرزی برای زندگی» از جمله آثار سینمایی این فیلمساز هستند.
ارسال نظر